ЗОТИ АСПИ ТОҶИКӢ

Асппарварӣ соҳаи муҳими хоҷагии халқ  ба шумор меравад. Новобаста аз он, ки аксарияти  корҳо ба воситаи техника иҷро карда мешавад, асп ҳамчун иҷрокунандаи корҳои гуногун моҳияти худро дар замони муосир гум накардааст.

 Ин аз он далолат мекунад,  ки як қатор корҳои дохилихоҷагиву нақлиётӣ дар хоҷагиҳо ва фермаҳои чорво, коркарди майдонҳои кишти зироатҳо, кашонидани маводи сохтмонӣ ва хизматрасонии маишӣ ба воситаи асп ба сомон расонида шуда, иҷроиши онҳо самаранок ва камхарҷ мегардад. Системаи кишоварзии муосир на он ќадар саршумори зиёди аспҳоро талаб мекунад балки бо он эҳтиёҷманд аст,  ки дар ин система аспҳои хубу пурќувват ҳадди аксарро дар бар гиранд. ҳамчунин асп ҳайвони маҳсулнок ба шумор меравад.

     Аз асп шир ва гўшт истеҳсол карда мешавад. Гўшти асп серғизо буда, ҳазмшавиаш дар организм, хусусан дар организми одамони миёнасолу солор, хуб мебошад.